Μικρή πραγματεία για το χιούμορ

Η μοναδική καταγεγραμμένη "επιδημία γέλιου" ξέσπασε σε ένα σχολείο της Τανζανίας το 1962. Περισσότεροι από διακόσιοι έφηβοι και νεαρά άτομα καταλήφθηκαν από επαναλαμβανόμενες εκρήξεις υστερικού γέλιου και κλάματος, κατάσταση που διήρκεσε λίγους μήνες. Αν και δεν βρέθηκε ο αιτιολογικός παράγοντας, το περιστατικό αυτό υποδηλώνει την κοινωνική και μεταδοτική πλευρά του γέλιου. Ας το έχουν αυτό υπ' όψιν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ακόμη και το "συνδιαλέγεσθαι" μπορεί να τα απαγορεύσει κανείς, το γέλιο όμως όχι, διότι, ως γνωστόν, το γέλιο είναι μεταδοτικό, το γέλιο είναι δυνατόν να γίνει ακόμη και "επιδημία". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Εισαγωγή Ευχαριστίες Η μακρά περίοδος απαξίωσης του κωμικού και του γέλιου Το παθολογικό γέλιο (1) Θεωρίες περί του κωμικού και του γέλιου Έκφραση του φυσικού χαμόγελου (και του γέλιου) Η αντίληψη, η εκτίμηση και η απόλαυση του κωμικού Το παθολογικό γέλιο (2) Εξελικτική ερμηνεία του κωμικού, του γέλιου και του χαμόγελου Μεθοδεύσεις παραγωγής του κωμικού Το γέλιο ως αμυντικός μηχανισμός. Ο ρόλος του μεταιχμιακού συστήματος και του συστήματος ανταμοιβής Νευρώνες κάτοπτρα και ενσυναίσθηση Βιβλιογραφία Ευρετήριο